Τι είναι η υπερδραστήρια κύστη?
Φυσιολογικά η ουροδόχος κύστη συσπάται προκειμένου να αποβάλλει την αποθηκευμένη ποσότητα ούρων όταν είναι γεμάτη και πάντα κατ’επιλογή. Όταν η κύστη συσπάται ακούσια δημιουργείται μια κλινική κατάσταση που ονομάζετα ‘’υπερδραστήρια κύστη’’ . Το φυλλάδιο αυτό περιγράφει τα συμπτώματα της υπερδραστήριας κύστης και υποδεικνύει τρόπους αντιμετώπισής της.
Συμπτώματα υπερδραστήριας κύστης
- Επιτακτικότητα
Οι ασθενείς με υπερδραστήρια κύστη υποφέρουν από μια ξαφνική επιθυμία για ούρηση, την οποία έχουν την αίσθηση ότι δεν μπορούν να την αναστείλουν. Στην περίπτωση αυτή ο μυς της ουροδόχου κύστης συσπάται προσπαθώντας να αποβάλλει τα ούρα. Κατά τον ουροδυναμικό έλεγχο (εξειδικευμένη εξέταση ελέγχου των διαταραχών ούρησης), οι συσπάσεις αυτές καταγράφονται.
- Ακράτεια από επιτακτικότητα
Μερικές φορές η επιθυμία για ούρηση είναι τόσο έντονη ώστε το άτομο δεν μπορεί να κρατηθεί με αποτέλεσμα απώλεια άλλοτε άλλης ποσότητας ούρων
- Συχνουρία
Συχνά η επιτακτικότητα συνδυάζεται από επιθυμία για ουρηση περισσότερες φορές ημερησίως από ότι συνήθως. Φυσιολογικά ένας άνθρωπος κενώνει την κύστη του 7-8 φορές το 24ωρο. Στην υπερδραστήρια κύστη οο ασθενής μπορεί να οδηγηθεί στην τουαλέτα μέχρι και 20 φορές, αποβάλλοντας κάθε φορά μικρή ποσότητα ούρων.
- Νυκτουρία
Ο ασθενής με υπερδραστήρια κύστη δεν ανακουφίζεται κατά τη διάρκεια της νύκτας, γεγονός που τον αναγκάζει να ξυπνά και να οδηγείται στην τουαλέτα πολλές φορές. Συχνά η νυκτουρία αποτελεί το κυρίαρχο σύμπτωμα που οδηγεί τον ασθενή στην αναζήτηση ιατρικής βοήθειας.
Ποια είναι η αιτιολογία της υπερδραστήριας κύστης?
Η συχνότητα εμφάνισης της νόσου είναι μεγάλη στα παιδιά και στους ηλικιωμένους. Δυστυχώς το 10% του ενήλικου πληθυσμού πάσχει από υπερδραστήρια κύστη. Συνήθως η αιτία είναι άγνωστη. Μια φυσιολογική ουροδόχος κύστη εμφανίζει υπερδραστηριότητα σε περιπτώσεις απόφραξης της εξόδου των ούρων ( πχ στην υπερτροφία προστάτη) και έπειτα από συγκεκριμένες χειρουργικές επεμβάσεις.
Ποια είναι η θεραπεία?
Υπάρχουν πολλές θεραπευτικές επιλογές που περιλαμβάνουν φάρμακα κυρίως, εκπαίδευση της ουροδόχου κύστης και φυσιοθεραπεία ενίσχυσης των μυών του πυελικού εδάφους.
Τεχνικές χαλάρωσης μπορεί να βοηθήσουν κάποιους ασθενείς